Οι “Αντουανέτες” της πλατείας Βάθης και το συλλαλητήριο των αγροτών

Στην παλιά Αθήνα, υπήρχε μια μεγάλη αλάνα, που ούτε για να κτίσεις σπίτι ήταν (άσε που τότε δεν υπήρχε και ανάγκη... “επέκτασης”), αλλά ούτε και για χωράφια ήταν κατάλληλη. Δεν ήταν για τίποτα. Ήταν μόνο ένας βαλτότοπος, καθώς εκεί το έδαφος “χαμήλωνε” και μαζεύονταν τα νερά των χειμάρρων της περιοχής. Γι αυτό ακριβώς, επειδή εκεί το έδαφος “βάθαινε”, ο τόπος ονομάστηκε “βαθύ” κι αργότερα “βάθη”. Σ΄αυτή την ερημική και εκτός του σχεδίου πόλεως περιοχή, όταν η Αθήνα έγινε πρωτεύουσα, επί Όθωνα, σκέφτηκαν να εγκαταστήσουν, τις πρώτες δημόσιες υπηρεσίες του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Κοντά στις υπηρεσίες, άρχισαν να κτίζονται και τα πρώτα σπίτια και σιγά-σιγά, η περιοχή έγινε συνοικία, τα νερά αποστραγγίστηκαν και το “βαθύ” σημείο έγινε η κεντρική πλατεία, του νέου συνοικισμού. Η οποία πλατεία, προς τιμή του νέου ελληνικού κράτους, ονομάστηκε “Πλατεία Ανεξαρτησίας”. Αυτό είναι το επίσημο όνομά της, όμως οι Αθηναίοι της εποχής, συνήθισαν να την αποκαλούν, “βαθύ” και έτσι καθιερώθηκε να αποκαλείται, Πλατεία Βάθης !!!

Σημειολογικά λοιπόν, θα μπορούσες να πεις ότι αυτό είναι ένα σημείο της Αθήνας, που συμβολίζει, το... ύψος (λόγω της έννοιας της... “ανεξαρτησίας”) ή το “βάθος” (κυριολεκτικά).

Κι ελάτε τώρα, να δούμε, αν μια πρόσφατη απόφαση του Δήμου της Αθήνας, στα όρια του οποίου ανήκει η Πλατεία Βάθης ή Ανεξαρτησίας, είναι του “ύψους” ή του “βάθους”.

Το Παγκρήτιο Συντονιστικό Όργανό των αγροτών, εκ μέρους όλων των συνδιοργανωτών - αγροτικών φορέων της χώρας, που οργανώνουν πανελλαδικό αγροτικό συλλαλητήριο στην Αθήνα, μεθαύριο Τετάρτη 8 Μαρτίου, ζήτησε με αίτηση προς τον Δήμο Αθηναίων, παραχώρηση χώρου της Πλατείας, για τοποθέτηση εξέδρας για την εκδήλωση. Έγκαιρα, νόμιμα και σύμφωνα με όλα τα προβλεπόμενα.

Και μαθαίνουμε ότι ο Δήμος Αθηναίων απάντησε ως εξής:
“Σε απάντηση του Α.Π.61924/02.03.2017 αιτήματος που αφορά την παραχώρηση κοινοχρήστου χώρου την Τετάρτη 08 Μαρτίου 2017 επί της πλατείας Βάθης, σας ενημερώνουμε ότι δεν μπορούμε να ικανοποιήσουμε το αίτημα σας καθώς υπάρχει αρνητική εισήγηση της Αντιδημάρχου και του Γενικού Γραμματέα”.

Και γελάσαμε πικρά...
Απόφαση κυριολεκτικά αντάξια του... “βάθους” της Πλατείας, διότι σε σχέση με το “ύψος” των ιδεών της ανεξαρτησίας, απέχει όσο ο Ήλιος από την Αθήνας, κι ακόμη παραπέρα. Και βέβαια με τέτοιο “σκοταδισμό”, ο ήλιος δεν θα φανεί ποτέ. Κι άντε μετά, να μη θυμηθείς τον Ελύτη, που έγραψε ότι “για να γυρίσει ο ήλιος, θέλει δουλειά πολύ”.

Ήταν δεξιός ο Ελύτης, αν δεν το ξέρετε. Τον μελοποίησε όμως ο αριστερός Θεοδωράκης κι έγινε το... “ένα το χελιδόνι”, ύμνος του ΠΑΣΟΚ και των “άλλων δημοκρατικών δυνάμεων”, κυρίως στις ταραγμένες δεκαετίες του '70 και του '80. Το ότι είναι “βόδια χωρίς καπίστρι” οι δεξιοί, σε θέματα πολιτισμού κι άφησαν Ελύτη, Χατζιδάκι, Ξαρχάκο και άλλους, να τους μονοπωλούν οι αριστεροί, δεν είναι της ώρας να το συζητήσουμε. Και δεν μας νοιάζει κι όλας, η φάρα τους. Είναι όμως ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, πως ένα τέτοιο τραγούδι, λόγω των δημιουργών του, θα μπορούσε να “περάσει”, ως τραγούδι-σύμβολο, της συλλογικής προσπάθειας όλων των Ελλήνων, χωρίς αποκλεισμούς πολιτικών αποχρώσεων. Διότι μόνο έτσι μπορεί να γυρίσει ο ήλιος, πραγματικά και όχι δήθεν και κατά το δοκούν...

Το ίδιο ισχύει και για το αγροτικό κίνημα. “Για να γυρίσει ο ήλιος”, ακόμη “θέλει δουλειά πολύ” και το αγροτικό κίνημα, πρέπει να γίνει σαν αυτό που δεν έγινε ποτέ το... “χελιδόνι”. Το τραγούδι. Να γίνει συλλογική υπόθεση όλων. Αριστερών, δεξιών και ενδιάμεσων. Όλοι μαζί, να συνθέσουν, όλοι μαζί να προχωρήσουν, διότι “θέλει δουλειά πολύ” και κανένας δεν πρόκειται να καταφέρει τίποτα, μόνος του.

Να μην ξεφεύγουμε όμως από το θέμα και να τελειώνουμε.
Αποφάσεις σαν αυτές του Δήμου Αθηναίων, για τη χρήση της πλατείας Βάθης από τους αγρότες, κάθε άλλο παρά αρμόζουν σε μια πόλη που θέλει να έχει τον τίτλο, της παγκόσμιας πρωτεύουσας βιβλίου 2018 και μάλιστα υπό την αιγίδα της UNESCO. Διότι εμποδίζοντας τη διοργάνωση ενός δημοκρατικού συλλαλητηρίου, στην πλατεία τους, είναι σαν να φτιάχνουν εκεί, ένα χώρο για να “κάψουν” βιβλία και όχι να προβάλουν βιβλία. Τέτοια κάνανε άλλοι. Μη φτάνουν σε σημείο, να μας τους θυμίζουν και να κάνουμε συγκρίσεις.

Κάτι τέτοιες “Αντουανέτες” της πολιτικής, σαν την Αντιδήμαρχο και τον Γενικό Γραμματέα του Δήμου Αθηναίων, είναι που εξακολουθούν να μην παίρνουν χαμπάρι τι συμβαίνει έξω από την Βαστίλη τους. Που νομίζουν ότι με ένα φιρμάνι, θα “τρομάξουν” τους ραγιάδες, τους κολίγους και θα τους κρατήσουν μακριά από το τσιφλίκι τους. Κούνια που τους κούναγε...

Θα μπορούσαν βέβαια, να παραχωρήσουν νόμιμα την πλατεία και να διασφαλίσουν, μαζί με τους διοργανωτές του συλλαλητηρίου, συνθήκες που θα ελαχιστοποιήσουν τα όποια προβλήματα μπορεί να προκληθούν στην περιοχή, από μια τέτοια συγκέντρωση. Και να λήξει το θέμα, όσο πιο ήπια γίνεται. Δεν μπήκαν καν στον κόπο, αν και ξέρουν πως εδώ που έφθασαν τα πράγματα, μόνο στην Αθήνα μπορεί να “ακουστεί” ένα τέτοιο συλλαλητήριο. Πουθενά αλλού.

Τώρα, το μόνο που πέτυχαν, είναι να γίνει το συλλαλητήριο κι αυτοί να μείνουν με την απόφαση στο χέρι.

Όμως, αν τον Ιούλη του 1789, οι εξεγερμένοι υπάκουαν στη διαταγή του μαρκήσιου Bernard-René de Launay, να μην εισέλθουν στο Παρίσι, δεν θα είμασταν τώρα εδώ...
Έτσι δεν είναι;

troika24

ΥΓ
Στο συλλαλητήριο της Τετάρτης, μετέχουν ο Ενιαίος Σύλλογος Αγροτών Νάουσας, ο Αγροτικός Σύλλογος Βελβεντού και αγροτικοί φορείς από τη Μακεδονία, την Κρήτη, την Πελοπόννησο και άλλες περιοχές της Ελλάδας.